Tercih Yapacaklara Önemli Hatırlatmalar

Herkesin alacağı nefes dahi belliyken bu hırs da neyin nesiydi?

Anlaşılmadığımıza sitem ederek anlaşmaya gitmemekte cabası.

İşte tercih denen meselenin özüydü bu;

Yeni bir günü görüp de ihya etmemek bizim tembelliğimizken Rabbinden her başının sıkıştığında yenilenmeyi istemek ne kadar çelişkiyse bu çelişkinin sebebi olmak da cevabın ta kendisiydi.

Zaman, öyle ziyanda ki niçin nefes aldığını bile bilmeyen insanlara nefes tüketmekle geçip gidiyor.

Oysa her şey o kadar kolaydı ki.

Bir puzzle gibi.

Doğru parçaları oturtmak yeterliydi resmi görebilmek için.

Bize o nefsi bahşeden yaratıcı her şeyi tamamlamıştı çünkü. Biraz bizden gayret bekleyip o resmi kendimizin yapıp görmemiz için ayırmıştı parçalara.

İlk insanı yarattı önce

Sonra parçayı tamamlamak için kadını.

“Erkek ve kadın müminlere gelince, onlar birbirlerinin yakını ve dostlarıdırlar” (tevbe /71) diyordu ayette.

Sonra bu iki insana bir vazife verildi; Kulluk.

Dünyaya gönderildiler. İşleri oldu güçleri oldu ama tek yapmalarını istediği şey kul olmalarıydı. Yürürken, konuşurken, iş yaparken…

Ve vaat etti. 

Tekrar cennete döndürüleceksiniz. Fakat bir şartla; imtihan olunacak.

İmtihan…

O güzel nihayetin imtihanı da kolay olmayacaktı elbet. Ki bedeli bir dönüş idi.

İşte bu imtihanın sorularının ta kendisiydi dünya.

Ve bu sorularda tek hatırlamamız gerekendi hatırlamak.

Bezm-i elest de verdiğimiz sözü.

Verdiklerini; nimetleri,

Kulluğumuzu…

Ve her sınavın sonrasında olduğu gibi yapmamız gerekendi; tercih.

Birini ötekine tercih etmek; doğruyu yanlışa, hakkı batıla, mazlumu zülme karşı tercih etmek.

Ve nihayet

Sonuca ulaşmak;

dönüş.

Âmin.