Karşımda yuvarlak,
eliptik yapıda tombik dünya bana avuçlarının içinden ateş topu fırlatır
gibi sıkıntılar yollamaktan hiç vazgeçmiyor. Arada bir durduğunda ise ;
bunun bana acıdığı için mi yoksa daha
büyüğünü yollayacağı fırtına öncesi sessizliği midir bilinmez, kısacık bir
soluklanma bahşeder işte bize. Dünyanın da olayı da budur zaten. Zorlukkolaylıkkolaylıkzorlukkolaylıkkolaylıkzorluk…ÖLÜM.(tek
nokta) bu dünyayı noktalayan bir nokta. Devam olmayan 2 noktası eksik tek
nokta.
Zahire takılıp kalmada üstümüze yok. Hep görünenle uğraşmaktan bir adım öteye gitmeye cesaret edemiyor oluşumuz , modern
zamanın ‘advertisement’ dünyasının, bize
uyguladığı dayatmaları kayıtsız şartsız kabul edişimizden midir? Bilmem,
belki…
Oturduğumuz sıcacık yuvamızdan 2 sıkıntı görünce sanki
tombik dünyayı sırtımıza koymuşlar gibi sızlanmalar neden? Çöl sıcağı
altında gövdesine kaya oturtulan Zat’ın
halini bir nebze de olsun hissetmenin verdiği mutluluğu neden çok görüyoruz ? Emmare’mizi
şişirmeye doyamadık gitti.
Şişkin benliklerimiz kapılardan geçemez oldu. Vücut obezliği yanında nefis obezliği yaşıyor
günümün insanı. En büyük diyeti
en yağsız, en tuzsuz olanı
yazıyor manevi doktorlarımız
reçetemize. Ama biz beceriksiz eczacı gibi doktorun yazısını okumakta
güçlük çekiyoruz. Manevi diyet, manevi
ilaç fayda etmez oldu bu hallerimize kullanım talimatına uymadığımızdan olsa
gerek.
Kendimize buğz etmeleri bir kenara bırakıp ‘vardır bir hayır’ deyip devam edelim öyleyse
tombik dünyayla tombikleşmeden rejimimize. Eh fit kalmak önemli tabi maddi, manevi.
nefes al nefes ver nefes al nefes ver me ver me ver me ver me 2 dakika verme. tüm kilolar elveda! tek nokta.
Denedim!
YanıtlaSilNefesimi tutup öyle kaldığımda, bir an nefes almayı unutacağım zehabına kapıldım.