14 Şubat 2011 Pazartesi

Boynuzlu Maral

Elbisemi giydim duruşum dik
Resulullaha şiir yazmıyorum
Eve yalnız dönüşlerde koluma giren hüzünse
Çalışmayan bir beyin yüktür.
Ne yükler edinmiş üstelik paspal
Yetersizlikten kaynaklanır.

Devrime demlenen çay zamanları
Bense onu ısıttım.
Sahur sehere erecekken
Karın tok nefis doymayansa
Bir maral vuruluverir.

Öyle bir mücadele bu ki
Bize bırakmadan erken öldü,
Saltanatı deviren saray düşkünü.
Utancımız değil miydi?
Karşıya bakan aralıklı oturmuş kahve sakinleri
Ve made in China damgaları

Şimdi ve kalb ile her daim,
Resulullaha salât ve selam olsun.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

isminizi ya da mahlasınızı belirtmediğiniz sürece yorumlarınızın yayınlanmama ihtimali vardır.