Af Dilemenin Üç Hali

Çokça kullandığımız bağışlanma dileği ifadesini içeren sözler vardır.

Durumun ehemmiyetine göre değişir.

Şimdi şu üç halini irdeleyelim derim;

-"Bağışla" hali:

Her ne kadar masumca bir sözmüş gibi görünse de emir kipindedir. Karşı taraf yapacaktır her şeyi.

Haksızken haklıymış gibi davranmanın en sinsi şeklidir. Sonuçlar acıdır.

Bağışlanıp bağışlanmamak söz sahibinin umrunda değilmiş gibi

bir hava sezilebilir, yeridir. Dengeler adına söylenmiş bir söz diyebiliriz.

Sözün sahibi şahıs, büyük erdem sahibi olduğunu dahi düşünür.

Karşı taraf eğer affetmezse erdemsizlikle yaftalanır.

Affederse de en iyi ihtimalle, 'yapması gerekeni yaptı' konumunda olur.

Bu tür durumlarda karşı taraf olmak zordur.

-"Beni bağışlasana" hali:

İstek kipindedir, biraz daha makbuldür.

Şımarıklık ve pişkinlik sezilir yine de. Karşı tarafla belli bir samimiyet söz konusu ise kullanılabilir ancak. Erdem havası yoktur pek.

Karşı tarafın kesin bağışlayacağı düşünülerek ciddiyetsizce söylenmiştir;

çünkü durum çok vahim değildir. Karşıdaki affetmezse, gaddarlıkla yaftalanır.

Affederse, babacan bir tavır sergilemiştir; aferindir ona.

Zaten affeder çoğunlukla. Bu böyledir, oyun oynar gibi.

Zararsızdır.

-"Bağışlanmamı dilerim" hali:

Güzel sözdür, herkes kullanamaz.

Sözün sahibi kişi; büyük erdem sergilemiştir, tevazu ehlidir.

Hatayı kabul etmiştir, pişmandır; sözünde samimidir, ciddidir.

Helal olsundur ona. Acz'iyet vardır ortada.

Karşı taraf affetmezse; yıkılır, viran olur ama karşı tarafa asla

kırılmaz, af dilemeye devam eder. Yapacak bir şey yoktur çünkü.

Eğer affedilirse, mutlu olur, çok mutlu olur.

Affedene karşı derin bir hayranlık besler.

Bu durumda karşı tarafsanız, affedin; sonuçları güzel olur.

Affedin; yazıktır.

Bu sözleri kullanırken ses tonu çok önemlidir.

'Bağışlanmamı dilerim' hali 'bağışla' haline bile dönüşebilir

Dikkat etmek lazım.

Nihayetinde O'ndan af dilemekse bambaşkadır. Kalıplara sığmıyor.

Bağışlanmamı dilerim, nokta.